Podstawowe wymagania Dyrektywy NFRD (Non-Financial Reporting Directive) mają duże znaczenie dla zrozumienia, jak przedsiębiorstwa w Unii Europejskiej powinny raportować informacje niefinansowe. Dyrektywa ta, znana również jako Dyrektywa 2014/95/UE, zmieniająca Dyrektywę 2013/34/UE, wprowadza wymogi dotyczące ujawniania informacji na temat społecznych i środowiskowych aspektów działalności przedsiębiorstw.
NFRD, wprowadzona w celu zwiększenia przejrzystości działań przedsiębiorstw w kontekście społecznym i środowiskowym, kładzie podwaliny pod raportowanie niefinansowe. Zobowiązuje duże przedsiębiorstwa, zatrudniające ponad 500 pracowników, które są uznawane za jednostki zainteresowania publicznego, takie jak spółki publiczne, banki, zakłady ubezpieczeń oraz inne podmioty publiczne, do ujawniania informacji niefinansowych w swoich sprawozdaniach z działalności.
Dyrektywa przewiduje wprowadzenie obowiązku raportowania zagadnień ESG, czyli danych w obszarze środowiskowym, społecznym oraz dotyczących ładu korporacyjnego, przez wszystkie duże spółki i duże grupy kapitałowe — w tym duże spółki giełdowe. Znacząco rozszerza liczbę podmiotów zobowiązanych do raportowania. Wprowadzone zmiany mają na celu zwiększenie przejrzystości i wiarygodności ujawnianych danych, co jest niezbędne dla zarządzania zmianą w kierunku zrównoważonej globalnej gospodarki.
Sprawdź też: SFDR
W kontekście tych wymagań Komisja Europejska przeprowadziła konsultacje dotyczące obszarów takich jak jakość i zakres informacji niefinansowych do ujawnienia, standaryzacja, zastosowanie zasady istotności, poświadczenie wiarygodności, cyfryzacja, struktura i lokalizacja informacji niefinansowych oraz zakres podmiotowy. Celem tych działań jest uproszczenie obowiązków informacyjnych, standaryzacja oraz doprowadzenie do spójności przepisów dotyczących raportowania niefinansowego.
NFRD jako część zmian legislacyjnych
Dyrektywa NFRD i jej przegląd są częścią szerszego pakietu zmian legislacyjnych, które służą osiągnięciu przez UE neutralności klimatycznej do 2050 roku. Jednym z elementów tych zmian jest wprowadzenie jednolitych Europejskich Standardów Raportowania Zrównoważonego Rozwoju (ESRS), które mają na celu uszczegółowienie danych podlegających ujawnieniu. Zmiany mają zapewnić większą porównywalność i wiarygodność danych, co jest niezbędne dla inwestorów, konsumentów oraz innych zainteresowanych stron w ocenie wpływu przedsiębiorstw na społeczeństwo i środowisko.
Ostatecznie dyrektywa NFRD i jej następczyni, dyrektywa CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), mają na celu wzmocnienie fundamentów zrównoważonych inwestycji poprzez wymaganie od przedsiębiorstw dostarczania więcej i lepszej jakości informacji niefinansowych. To kluczowe dla osiągnięcia celów takich jak regulacja Disclosure i Taxonomy Regulation.
Cele i korzyści raportowania niefinansowego
Raportowanie niefinansowe, obejmujące dane dotyczące społecznych, środowiskowych oraz kwestii związanych z ładem korporacyjnym (ESG), stanowi kluczowy element strategii firm dążących do zrównoważonego rozwoju. Celem takiego raportowania jest przedstawienie pełnego obrazu działalności przedsiębiorstwa, uwzględniającego nie tylko aspekty finansowe, ale również wpływ na społeczeństwo i środowisko. To podejście przekłada się na szereg korzyści, nie tylko wizerunkowych, ale również biznesowych.
Zobacz: CAPEX
Podstawą raportowania niefinansowego są różnorodne formy sprawozdań, takie jak:
- Komentarze zarządu dotyczące charakteru działalności firmy, jej najważniejszych zasobów oraz celów prowadzenia działalności
- Raporty zintegrowane, łączące dane finansowe i niefinansowe
- Raporty CSR (Corporate Social Responsibility) opisujące podejście firmy do kwestii społecznych i środowiskowych
Te dokumenty mają na celu nie tylko spełnienie wymogów prawnych, ale również zbudowanie zaufania wśród interesariuszy i poprawę relacji z klientami, dostawcami oraz lokalnymi społecznościami.
Z perspektywy biznesowej raportowanie niefinansowe oferuje firmom możliwość wyróżnienia się na rynku, podkreślenia swojego zaangażowania w zrównoważony rozwój oraz zbudowania reputacji przedsiębiorstwa odpowiedzialnego społecznie. Pozwala to na przyciągnięcie inwestorów i partnerów biznesowych zainteresowanych długoterminową współpracą z firmami promującymi zrównoważony rozwój. Ponadto, adekwatne raportowanie może przyczynić się do lepszego zarządzania ryzykiem, identyfikacji nowych możliwości biznesowych oraz optymalizacji procesów operacyjnych, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększenia efektywności i redukcji kosztów.
Wprowadzenie skutecznego systemu raportowania niefinansowego wiąże się z pewnymi wyzwaniami, takimi jak konieczność zintegrowania danych niefinansowych z systemami zarządzania przedsiębiorstwa, zapewnienie spójności i wiarygodności raportowanych informacji, a także dostosowanie do szybko zmieniających się standardów i wymogów regulacyjnych. Pomimo tych wyzwań, coraz więcej firm uznaje raportowanie niefinansowe za istotny element swojej strategii biznesowej, rozumiejąc, że inwestycje w zrównoważony rozwój oraz transparentność wobec interesariuszy przekładają się na długoterminowe korzyści biznesowe i wzmocnienie pozycji rynkowej.
Przyszłość raportowania niefinansowego i rola NFRD
Przyszłość raportowania niefinansowego jest ściśle związana z wejściem w życie i implementacją Dyrektywy w sprawie Sprawozdawczości Przedsiębiorstw w Zakresie Zrównoważonego Rozwoju (CSRD), która zastąpi obecną dyrektywę NFRD (Non-Financial Reporting Directive). CSRD ma na celu dalsze uszczegółowienie i zapewnienie większej transparentności wymogów dotyczących raportowania niefinansowego. Dyrektywa weszła w życie 5 stycznia 2023 roku, z obowiązkiem raportowania rozpoczynającym się w 2025 roku dla danych obejmujących rok obrotowy 2024. CSRD rozszerza zakres obowiązków raportowania na większą liczbę przedsiębiorstw, w tym wszystkie duże spółki oraz duże grupy kapitałowe, co ma znacznie zwiększyć liczbę podmiotów zobowiązanych do raportowania.
Jednym z kluczowych aspektów CSRD jest wprowadzenie Europejskich Standardów Raportowania Zrównoważonego Rozwoju (ESRS), które mają zapewnić jednolitość i porównywalność danych ESG (środowiskowych, społecznych oraz związanych z ładem korporacyjnym) ujawnianych przez przedsiębiorstwa. Te standardy mają na celu ułatwienie inwestorom podejmowania świadomych decyzji o inwestycjach zrównoważonych. Państwa członkowskie UE mają obowiązek transponować dyrektywę CSRD do swojego prawa krajowego do 6 lipca 2024 roku.
Dyrektywa CSRD jest elementem szerszego pakietu zmian legislacyjnych mających na celu wspieranie zrównoważonego finansowania wzrostu gospodarczego i osiągnięcie przez UE neutralności klimatycznej do 2050 roku. Wprowadzenie tych regulacji jest odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie rynku oraz interesariuszy na bardziej szczegółowe i transparentne informacje dotyczące wpływu przedsiębiorstw na środowisko i społeczeństwo.
W kontekście polskim, implementacja CSRD wpłynie znacząco na lokalne przedsiębiorstwa, rozszerzając obowiązki raportowania niefinansowego zgodnie z nowymi standardami. Oczekuje się, że przepisy te przyczynią się do zwiększenia świadomości i zaangażowania polskich firm w kwestie zrównoważonego rozwoju oraz poprawy jakości i zakresu informacji niefinansowych dostępnych dla inwestorów i innych interesariuszy.