Dyrektywa RoHS, czyli “Restriction of Hazardous Substances”, jest regulacją Unii Europejskiej mającą na celu ograniczenie stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

Formalnie to Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Celem dyrektywy jest ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska poprzez zmniejszenie ilości szkodliwych substancji w odpadach elektronicznych.

Dyrektywa RoHS koncentruje się na ograniczeniu stosowania dziesięciu substancji, w tym ołowiu, rtęci, kadmu, chromu sześciowartościowego, polibromowanych bifenyli (PBB), polibromowanych eterów difenylowych (PBDE), oraz czterech różnych ftalanów. Zabrania stosowania tych substancji powyżej ustalonych limitów w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzanym na rynek europejski.

Warto dodać, że przepisy dyrektywy RoHS II zastąpiły przepisy Dyrektywy 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. Urz. UE L 37 z 13.02.2003, str. 127) tzw. dyrektywa RoHS I.

Dalsza część pod materiałem wideo:

Zakres dyrektywy RoHS

Przepisy nakładają ograniczenia na stosowanie następujących substancji. W załączniku do aktu określono również dopuszczalne maksymalne stężenia.

  • Ołów (Pb),
  • Rtęć (Hg),
  • Kadm (Cd),
  • Sześciowartościowy chrom (Cr VI),
  • Polibromowane bifenyle (PBB),
  • Polibromowane etery difenylowe (PBDE),
  • Ftalan bis (2-etyloheksylu) (DEHP),
  • Ftalan benzylu butylu (BBP),
  • Ftalan dibutylu (DBP),
  • Ftalan diizobutylu (DIBP).

Fot. dyrektywa RoHS, eur-lex.europa.eu

Dyrektywa RoHS ma zastosowanie do szerokiej gamy sprzętu elektrycznego i elektronicznego, włączając w to:

  • Wielkogabarytowe i małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego,
  • Urządzenia informatyczne i telekomunikacyjne,
  • Sprzęt konsumencki,
  • Narzędzia elektryczne,
  • Zabawki i sprzęt sportowy,
  • Automaty do wydawania,
  • Oprawy oświetleniowe,
  • Urządzenia medyczne (z wyjątkami),
  • Przyrządy monitorujące i kontrolne.

RoHS w polskich przepisach

W Polsce dyrektywa RoHS została transponowana do prawa krajowego poprzez Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 marca 2007 roku. Obejmuje to ograniczenia w stosowaniu niebezpiecznych substancji w elektronice, zgodnie z unijnymi wytycznymi.

Cele przepisów

Głównym celem dyrektywy RoHS jest ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska przez ograniczenie stosowania niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, co ma również wpływ na zwiększenie recyklingu i odzysku takich odpadów.

Najważniejsze zmiany wprowadzone przez dyrektywę RoHS

Zmiany wprowadzone przez dyrektywę RoHS obejmują rozszerzenie zakresu regulacji o nowe kategorie produktów oraz dodanie nowych substancji do listy ograniczeń. Rozszerzono także obowiązki producentów w zakresie kontroli zawartości tych substancji w produktach. Kolejną istotną zmianą jest wprowadzenie wymogu oznakowania produktów zgodnie z dyrektywą.

Dyrektywa RoHS jest stale aktualizowana i rozszerzana, co wymaga od producentów ciągłego monitorowania i dostosowywania produkcji. Wdrażanie przepisów RoHS w Polsce oraz innych krajach członkowskich UE wiąże się z koniecznością przeprowadzenia oceny zgodności produktów i umieszczenia oznakowania CE. Oznakowanie CE (Conformité Européenne) na produkcie potwierdza, że producent deklaruje zgodność danego wyrobu z wymogami dyrektyw UE, znanych jako “Nowe Podejście”. Te dyrektywy, w tym RoHS II, wprowadzone po 1985 roku, bazują na zasadzie nieokreślania szczegółowych wymagań technicznych w samych przepisach prawnych, a także wymagają przeprowadzenia odpowiedniej procedury oceny zgodności.

Dyrektywa RoHS jest kluczowym elementem polityki środowiskowej UE, mającym na celu ograniczenie stosowania szkodliwych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Wymaga ona od producentów i importujących takie produkty do UE ciągłego monitorowania składu chemicznego ich produktów oraz stosowania się do surowych regulacji. Zmiany wprowadzone przez dyrektywę mają na celu ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego, a także promowanie zrównoważonego rozwoju i recyklingu.

Czytaj dalej: